இலையிரு விருத்தம்

 இலையிரு கூறாய் நிலனொடு நீரி 

       னிடையினில் வீழச்       சிவபூசை 

நிலையினை யாளு நிறைமுனி வோனும் 

        பறவையு மீனு                மெனமாறு

 

மிலையினை யாவென் றொருநொடி காண 

       விடரிட     பூசை               தடுமாற 

யிதனிடை  பூதஞ்   சிவனடி   யாரை 

      யொருபது நூறு                 சிறையேக 

 

நிலைதடு மாறி நிசவடி யாருந் 

     தமிழரு ளாசு                       புலவோனை 

யுலையுறு மாவி பசியுறும்  பூத

     முளமகிழந் தூணா         யெனநோவ

 

கலைமக ளாளு நயமொழி நாவன் 

     றிருமுரு காறா                    யுனையேத்தப் 

பிலமுட னேகி பிணைவிடி  வித்த

     பர(ங்)கிரி  வாழும்            பெருமாளே    

  பதினான்கு சீர்க் கழிநெடிலடி #ஆசிரியவிருத்தம்

 

இலை இரு கூறாய் நிலனொடு நீரின் இடையினில் வீழச் சிவ பூசை 

நிலையினை ஆளும் நிறை முனிவோனும் பறவையும் மீனும் என மாறும் 

இலையினை 'ஆ' என்று ஒரு நொடி காண இடரிட பூசை தடுமாற 

இதனிடை பூதம் சிவன் அடியாரை ஒருபது நூறு சிறை ஏக 

நிலை தடுமாறி நிச அடியாரும் தமிழ் அருள் ஆசு புலவோனை 

உலை உறும் ஆவி பசி உறும் பூதம் உ(ள்)ளம் மகிழ்ந்து ஊணாய் என நோவ

கலைமகள் ஆளும் நய மொழி நாவன் திருமுருகு ஆறாய் உனை ஏத்தப்  

பிலம் உடன் ஏகி பிணை விடிவித்த பர(ங்)கிரி வாழும் பெருமாளே  

 

When the leaves split into two and slowly fell half in land and half in a water body, they magically emerged as a bird and a fish tugging off at each other,  While the austere Nakkeera looked at this his mind wavered from his Shiva Pooja for just a second, this was enough for the Demon to capture him along with 999 others into a cave! The other Bhaktas were very worried because they knew that once 1000 people were captured the demon was going to feast on all of them, and conveyed their worry to the graceful Tamizh poet Nakkeera, he who had the grace of Goddess Saraswathi, and a beautiful tongue immediately composed the poem called Thirumurugaatruppadai, praising you , after which you immediately appeared in the cave and rescued them all (killing the demon too) oh Skanda who lives in Thirupparangiri!