இரவுமாகிப் பகலுமாகி யிறைவனாகி யிறைவியா
யுருவமாகி யருவமாகி விரவிநின்ற யாதுமாய்க்
கருவுமாகிக் கதியுமாகிக் கனியதோடு காயுமா
யொருவளான வுயர்வையெண்ன வுணர்வளித்த ளென்கொலோ
இரவும் ஆகி பகலும் ஆகி இறைவன் ஆகி இறைவியாய்
உருவும் ஆகி அருவும் ஆகி விரவி நின்ற யாதுமாய்
கருவும் ஆகி கதியும் ஆகி கனி அதோடு காயுமாய்
ஒருவள் ஆன உயர்வை எண்ண உணர்வு அளித்தள் என் கொலோ?
இரவும், பகலும் உருவம் அருவம், காய் கனி என்ற இரு நிலைகளானவள் அவளே தான் , இறைவனாகவும் வந்து இறைவியாகவும் வந்து, யாதுமாய் விரவி நிற்பவள் அவளே தான் , இப்பிறப்பெடுக்கும் கருவும் இவ்வுலகினை உய்த்துணர பிறகு கதியாய் வீடு அளிப்பவளும் அவளே தான், இப்பேற்பட்ட தனி ஒருவளின் உயர்வினை எண்ண உணர்வளித்தவளும் அவளே தான், இது என்ன வியப்பு!
She (that peerless one) became night and day, God and Goddess, form and formless, and everything manifest and unmanifest, the seed and the ultimate salvation, the fruit and vegetable and all the dualities from the singularity.That peerless one has also given us the thought to marvel at her greatness, what a wonder!
கருத்துகள் இல்லை:
கருத்துரையிடுக