எண்ணலங்காரம்

 

ககர வருக்கப் பாடல்

 

ககக்கோக் குகக்கோ ககாக்கக் ககுக்குகை கூக்குகக்க

ககக்கோக் ககக்குகு கைக்கைகை காக ககாகுகக்கோ

ககைக்கோ குகைக்கோ ககக்கோகிக் கூக்கை ககக்குக்குகா

ககக்கைக் ககைக்கோக்கு கூகாக்கக் கேகிக்கோக் கூக்கிகைக்கே

-கட்டளைக் கலித்துறை

ககக்கோக்கு ( பறவைகளின் அரசனான கருடன்) உகக்கோ (உகந்த தலைவனான திருமால்) க ( அரசனை- கஜேந்திரனை ) காக்க ககுக்கு (தீமை செய்பவர்களுக்கு - முதலைக்கு) உகை ( அழித்த ) கூக்கு (பூமிப்பிராட்டிக்கு உகந்த) க - தலைவன்

ககக்கோக்கு ( ஆகாய அரசன் - இந்திரன்) அகக் குகு (அமாவாசை - இருள்) கைக்கு (சேனைக்கு) ஐ (தலைவனான ) உடனே (கை) கா ( சோலை ) க ( செல்வனான ) க ( சந்திரன் போல) கா ( காக்கும் - இருளகற்றும்) குகக்கோ ( குகப்பெருமானே)

க ( திருமாலின்) கை ( தங்கையான உமாதேவியின் ) கோ ( அரசனான சிவன்) குகைக்கோ ( அமர்நாத் குகையின் கடவுளே) க ( ஆன்மாக்களின் ) க ( அரசனான) கோகி ( தும்பை அணியும்) கூக்கு ( பூமிக்கு ) ஐ ( தலைவா) க ( திருமாலுக்கும் ) க ( பிரமனுக்கும் ) குகா ( மறைவானவனே - அடி முடியை அறிய முடியாத படி)

க ( விநாயக) க ( அரசின்) கைக்கு ( துதிக்கைக்கு) அகைக்கோக்கு ( மலர்களாலான கோவை அளிப்போம் ) கூ ( புவியை) காக்க ( காக்கவும்) கேகி ( மயில் ) கோக்கு ( மயிலின் கோனான முருகனுக்கு) ஊக்கு இகை ( ஈகை ) செய்ததற்கே (வள்ளி திருமணத்தில்)

ககம் - ஆகாயம், பறவை

க - அரசன், தலைவன், திருமால் , பிரமன் , சந்திரன் , விநாயகன்

குகு -அமாவாசை

ககு -தீமை செய்பவன்

கை - சேனை, துதிக்கை ,உடனே , தங்கை

உகை -அழித்தல்

குகா - மறைவானவன்

குக - முருகன்

கூ- புவி

கேகி - மயில்

கோகி -தும்பை

கா - காத்தல் , சோலை

ஐ -தலைவன்

அகை - மலர்

க வருக்கம் மட்டும் பயன்படுத்திய செய்யுள் முயல்வு

தகர வருக்கப் பாடல்

 

தாதுதைத்த தீதுதித்து தத்தொத் ததிதாதா

தீதுதித் தீதை திதிதுதை - தேதுதி

தீதுத்து தித்தத் திதத்தாதை தாதத்தித்

தேதுதித்து தித்த திதி

-வெண்பா

தாது தைத்த தீது உதித்து , தத்து ஒத்து அதிதாதா

தீது உதித்து ஈதை திதி துதை தே துதி

தீது உத்து உதித்தத் திதத் தாதை தாது அத்தித்

தே துதித்து உதித்த திதி

தாதுக்களால் (பஞ்ச பூதம்) தைத்த தீது ( உடல்) உதித்து (அதனது) தத்து (கிரகவொழுங்கு) ஒத்து அதிதாதா ( பெரிய வள்ளலுக்கு ஒப்பாக இருந்தாலும்) தீது ( சாவு) உதித்து ஈதை (துன்பம்) திதி (தேதி) துதை (நெருங்கி வரும் வேளை வரும் ) அதனால் கடவுளைத் தொழு (தேதுதி)

ஏனென்றால் நம்மை படைத்த பிரமனே தீது உத்து -குற்றம் நீங்கி ( பிரணவம் தெரியாது இருந்த போது மற்றும் குமரக் கடவுளை ஆணவத்தோடு நோக்கிய போது ) உதித்த ( தோன்றிய ) திதத் தாதை ( உறுதி நிலைபெற்றான் பிரமன் ) (அது எப்போதென்றால் ) அவன் தாது அத்தி ( தேனைப் போன்ற தேவானையின்) தே ( கடவுளை ) அதாவது முருகனைத் துதித்து உதித்த ( புத்துயிர் பெற்ற ) திதி ( சமயம்)

தாது - பஞ்ச பூதம் , எலும்பு சதை போல பொருட்களுள்ள, தேன்

தீது - உடல் , சாவு , குற்றம்

தத்து - கிரகவொழுங்கு

ஒத்து- ஒப்பான

அதிதாதா - மிகப்பெரிய வள்ளல்

ஈதை - துன்பம்

திதி - தேதி, சமயம்

துதைதல் - நெருங்குதல்

உத்து - நீங்கி

தித - உறுதியான

தாதை- பிரமன்

அத்தி - தேவயானை

தகர வருக்க எழுத்துகள் மட்டுமே பயன்படுத்தப் பட்டுள்ளன

எண்ணலங்காரம் (பங்குனி உத்திரம்)

 

எண்ணலங்காரம் (இராம நவமி)

 

ஓரில் லாளன் ஒற்றைச் சொல்லான் ஒன்றே பாணம் என்றே இருந்தான்

ஈரா சான்கள் வித்தை கொடுத்தர் இளையோர் இவற்கு மூன்றும் ஆமே

நாரா யணனின் அம்சம் அதனால் நான்கு வேதம் போற்றும் பொருளாம்

போரில் செற்றான் ஐயீர் சிரத்தோன் பாரில் அமைதி நிலவச் செய்தான்

ஆற்றை கடக்க ஆறமைத் தானை ஆரத் தழுவி ஐவ ரென்றான்

பேற்றை அருளும் புருடோத் தமனைப் போற்றிப் பணியும் ஏழே ழுலகும்

ஏற்றம் தந்தான் காற்றின் புதல்வற்(கு) எட்டுத் திக்கும் புகழும் பரவ

வீற்றான் உலகில் நவமித் திதியில் மேன்மை தந்தான் பத்தி ரதற்கு

எண் வரிசையாக அமைந்த இரண்டு எண்சீர் ஆசிரிய விருத்தங்கள்.இராம நவமியன்று தோன்றிய எண்ணலங்காரப் பாடல் , ஒன்றிலிருந்து பத்து வரை இவ்விருத்தங்களில் பயிலப் பட்டுள்ளன

ஈராசான்கள் - வசிஷ்டர் , விசுவாமித்திரர்

ஆற்றைக் கடக்க ஆறமைத்தான் - குகன்

காற்றின் புதல்வன்- ஆஞ்சநேயன்

ஐயீர் சிரத்தோன் - இராவணன்

பத்து இரதன் - தசரதன்

ஏழேழுலகு - எண்ணிலடங்கா உலகங்கள்