தளையைக் கடக்க வெண்பா

தளையைக் கடக்க வகவல் பயில
வெளிதா யிலையே யிதுயே - னளையே
விரும்பு மழகா வியம்பு திருவோ
விரும்போ தடையன்றோ வீங்கு

தளையைக் கடக்க அகவல் பயில
எளிதாய் இ(ல்)லையே இது ஏன் - அளையே
விரும்பும் அழகா இயம்பு திருவோ
இரும்போ தடை அன்றோ ஈங்கு

தளையின் பிடியிலிருந்து தப்ப ஆசிரியப்பா எழுத முயல அது எளிதாக இல்லையே இது ஏனோ? தயிரை மிக விரும்பி உண்ணும் கண்ணனே நீ உரைப்பாய் , இரும்போ தங்கமோ இரண்டுமே தடைகள் (தளைகள்) தாமே விடுதலைக்கு ? அவ்வாறே வெண்டளையின் மோகத்தில் அதில் ஆட்பட்டவற்கு விடுதலைக் கவி வாய்க்குமா?

In order to escape the trained rules, trying to compose in a free style meter still seems so hard! Why is this so? Oh Lord who loves curd (Krishna) please tell, whether a chain is made of iron or gold it's still a chain, how does one overcome this enamor and become a free poet?