கட்டளைக் கலித்துறை

கட்டளைக் கலைத்துறையில் அமைந்த பா வடிவங்களை இங்கு பகிர்கிறேன். படங்கள் இணையத்திலிருந்து எடுக்கப் பட்டவை  

 காப்பு

நேரிசை வெண்பா :-

செய்யுள் இயற்றும் சிறப்பறி வைஎமக்(கு)
உய்யவை அத்திமுக ஓங்காரா - பொய்யகல 
ஞானம் உடனின்று நாளும் வளரவே
ஆனைமு கன்றன்தா(ள்) அண்டு

 

  கட்டளைக் கலித்துறை

1. 

கெண்டை விழியாள் கிளியுடை யாள்பற்றக் கேடகலும் இண்டை யமர்ந்தாள் இனிதுரைப் பாள்ஞானம் ஈன்றிடுவாள் கொண்டை யுடையாள் குவியும்நற் செல்வம் கொடையருள்வாள் அண்டம் முழுதும் அடிதொழும் மூலவள் ஆதிதாயே 

இண்டை- தாமரை 

 

2. 

ஊரக மெங்குமே ஓங்காரத் தத்துவன் ஓர்ந்திருப்பான் தாரக மந்திரம் சண்முகன் அன்பினால் தந்தருள்வான் வாரக வாழ்வினை மாந்தர்கள் நீந்தவே வந்தருளும் ஏரக நாதனை ஏத்துவாய் கல்நெஞ்சே எந்நாளுமே

வாரகம்- கடல்  

  

3. 

வழமை கடந்து மரபை ஒதுக்கி மயங்கியதால் பழமை தவிர்த்துப் பகட்டில் விழுந்தோம் பலதினமாய் நிழலை அகற்றி நிசத்தை மனிதன் நிலைநிறுத்த குழந்தை உருவில் குமரன் அருள்வான் குலசெழிப்பே 

4.

வேதா கமங்கள் விளக்க முயலும் முதற்பொருள்நின் பாதா திகேசப் பரப்பை அறிந்திடா பற்பநாபன் வேதா முகற்கும் விரிசோ திவடிவாய் வீற்றிருந்த நாதா உனது நலமிகு நற்கதி நல்குவாயே

  

5

திருமாலை சாற்றித் திருமாலைப் போற்றித் தெளிமனமே வருமாலைப் போதில் மணமாலை சாத்த வருமணமே பெருமாலை யாற்றும் பெருமாளை நோக்கப் பிணியறுமே குருமாலை கற்றுக் குணவேற்றம் பெற்றுக் கொழிமனமே

  

 6.

மாதா மடியமர் மாதங்கி மைந்தன் மனம்நிறைத்து பாதா ரவிந்தம் பணிந்தெழ வாழ்வும் பதப்படுமே நீதானே யாவுமாய் நின்றெமைக் காத்து நிலைநிறுத்தும் தாதா எனும்மெய் யுணர்ந்த நிறைமதி தாகுகனே

  

 

7.

ஆட லரசன் படைப்பதே அண்டம் அவனியக்கம் கூட லரசி கலந்துடன் நிற்கும் கொடையதனைப் பாடல் வடிவில் புகழும் திறனும் பரம்பொருளின் தேடல் கணமும் உயிரை விலகாது தேர்ந்தருளே

 

 

 8.

தைப்பூ சமன்று தனது திரட்டிய சத்திகளை வைப்பா யொருவேலில் மாதங்கி தந்தனள் மைந்தனுக்கு கைப்பற்றி வானோர் குலங்காக்கச் சூர்ப்படை கொன்றொழித்த மைப்பற்றும் வேற்கண்ணி கைப்பற்றுங் கோவை வணங்குளமே

 

 பின் வரும் பாடல்கள் அருணகிரிநாதரின் கந்தரந்தாதியின் தாக்கத்தில் வடிவு பெற்றவை

9.

மாயவன் குன்ற மயங்கினான் அன்றோர்நாள் மாவலியே மாயவன் குன்ற ரணாயேந்திக் காத்தான் வடமதுரை மாயவன் குன்ற ணுவாகக் குலைத்தோன் மருமகனு மாயவன் குன்ற மதுமா லவனாம் வடிவினிலே 

(குறளனாய் வந்த மாயவனைக் (வாமனன்) கண்டு மயக்கமுற்று மூன்று அடி நிலமளித்தான் மாவலிச் சக்கரவர்த்தி, கோவர்தன மலையை அரணாய் ஏந்தி வடமதுரை காத்தான் கண்ணன் , மாய வன் குன்று (கிரவுஞ்ச மலை) அதை தூளாக்கிய முருகனை மருகனாய் உடையவன் (இங்கு ஏழுமலையான்) அவனது மலையின் வடிவமும் நாராயணன் வடிவமே)

10.

தனமா மயிலே வெனமா லுறவே தவித்தவனைத் தனமா மயிலே வியவுணர் வெற்பைத் தகர்த்தழித்த தனமா மயிலே றிநொடி யிலுலகைச் சுற்றியவன் தனமா மயிலேந் தியேக்காத் தருளும் சரவணனே

தனமா மயிலே - தனம்+ ஆ + மயிலே ( பெண்) தனம் + ஆம் + அயில் தன்+ அம் + மா + மயில் தனம் + ஆம் ( வீடு) + அயில்

அழகிய தனங்களுடனுள்ள மயிலே ( பெண்ணே) என மயங்கும் என்னை, செல்வமாம் வேலை வைத்து அசுரர் வெற்பைத் தகர்த்த , தனது அழகிய பெருமைக்குரிய மயிலில் உலகம் நொடியில் வலம் வந்தவனும், செல்வங்கள் பொருந்திய ( படை) வீட்டில் அயிலேந்தி வீற்றிருக்கும் தெய்வமான சரவணன் காத்தருள விண்ணப்பிக்கிறேன் 

11.

தீயவன் புந்தி தலைவனை யெண்ணாது சீர்கெடுஞ்சித் தீயவன் புந்தி வடிவோ னருளச் சிரத்தையெனுந் தீயவன் புந்தி நிறைய வகத்தெழுஞ் சீரொளியால் தீயவன் புந்தி டராதுன் நினைவில் திளைத்திடுமே

தீயவன் புந்தி தலைவனை எண்ணாது சீர் கெடும் சித்து ஈய அன்பு உந்தி வடிவோன் அருள்ச சிரத்தை எனும் தீ அவன் புந்தி நிறைய அகத்து எழும் சீர் ஒளியால் தீய வன்பு உந்து இடராது உன் நினைவில் திளைத்திடுமே

தீயவனது மனதில் தலைவனை ( கடவுளை) எண்ணாது சீர்கெடுகின்றான், சித்து (அறிவு) ஈய (க்கூடிய) அன்பு உந்தி (கடலாய்) உருவானவன் அருள் புரிந்திட சிரத்தை எனும் தீ அவன் ( தீயவனது) புந்தி (மனதில்) நிறைய அகத்தில் எழும் சீரொளியால் தீய வன்பு ( கருத்து) உந்து ( எழுந்து) இடராது உனது ( கடவுளது) நினைவில் திளைத்திடுமே

12.

தேனமர் கொன்றை தலைசூடுந் தேவன் திருமகன்தூ தேனமர் கொன்றை வரினில மீட்கவே சென்றவன்சொல் தேனமர்க் கொன்றை யளித்தோன் மருகன் தெவிட்டிடாதத் தேனமர்க் கொன்றைங் கரத்தா னிளையோன்றன் சேவகமே

தேனமர் கொன்றை மலர் தலையில் சூடும் சிவ பெருமான் மைந்தனான , (தூது + ஏன் + அமர் + கொன்று + ஐவரின் நிலம் ) பாண்ட்வர்களின் சார்பில் அவர்களின் நிலத்தை மீட்கத் தூது சென்று அமர் ( போர் ) செய்து உயிர்களை கொன்றொழிக்க வேண்டாமென கௌரவர்களிடம் கேட்ட , சொல் தேனான பகவத் கீதையை நமர்க்கு நம் போன்ற பக்தர்களுக்கு அளித்த கண்ணபிரான் மருமகனான , என்றும் தெவிட்டாத தேன் நமர்க்கு ( தேன் + நமர்க்கு+ ஒன்று + ஐங்கரத்தான்) எதுவென்றால் அது விநாயகரின் தம்பியான முருகனின் சேவகமே  

13.

மலையவன் கையில் சுமந்துயிர் காத்த வடகயிலை

மலையவன் கையில் பிடித்தோ னழிய வடமதுரை

மலையவன் கையில் உயர்த்தியோன் தேர்க்கொடி வீற்றிருந்த

மலையவன் கையில் தனுசெய்தோ னம்சம் வணங்குவமே

 

மலையை கையில் சுமந்த சஞ்சீவினி மூலிகை எடுத்து வந்து இராமபிரான், இலக்குவன் உயிர்காத்த , கயிலை மலையை தனது தோளில் தூக்க முயன்ற இராவணன் அழிய காரணமாய் இருந்த ,கோவர்த்தன கிரியை உயர்த்திப் பிடித்த கண்ணபிரான் பார்த்தனுக்கு தேரோட்டிய இரதத்தில் கொடியாய் வீற்றிருந்த , மேரு மலையை வில்லாக வளைத்த சிவ பெருமானின் அம்சமான ஆஞ்சநேயனை வணங்குவோமே 

 

14.

காசினி யாளும் அரசன் உறைவது காசியென்றுங் காசினி யாளும் நதியைப் பெறவே கருவியானான் காசினி யாளும் எனுமோர் அவலம் கழித்தகற்றிக் காசினி யாளும் தருமம் நிலைக்கக் கதியருளே

 

காசினி ஆள்பவன் - விஸ்வநாதன் காசினியாள் - பூமித்தாய் காசு(பணம்) இனி ஆளும் காசு + இல் + நி +ஆளும் ( குற்றமில்லாத உறுதியாய் ஆளக்கூடிய)  

 

15.

பொன்னுடன் வெள்ளி பொருந்தி வருமாம் புதன்கிழமை

பொன்னுடன் வெள்ளி செலவின்றிக் காண்போம் புவனமதில்

பொன்னுடன் வெள்ளி மலைவாழ் மகேசனும் போர்க்களத்திற்

பொன்னுடன் வெள்ளி விளிசங் கொலித்தவன் பொன்னருளே

-கட்டளைக் கலித்துறை

பொன் - வியாழம் , தங்கம் (காசு), பொலிவு, இலக்குமி ( வெற்றித்திரு )

வெள்ளி- சுக்கிரன், வெள்ளிக்காசு , கயிலைமலை , வெண்மை

வியாழமும் வெள்ளியும் பொருந்தி வரும் வானியல் நிகழ்வை , காசு செலவு செய்து தொலைநோக்கி எல்லாம் வைத்து பார்த்திடாதபடி , கண்களுக்கே பூவுலிகலிருந்து தெரியும்படி எமக்கருள் புரிவது கயிலை வாழ் ஈசனும் , பாஞ்சசன்னியம் ஊதிய கண்ணனுமன்றி வேறார் ?

 

16.

சிலம்பணி மாலைச் சிறிதும் பிரியாத் திருமருகா
சிலம்பணி மாலை மிடறணி தேவன் திருமகனா
சிலம்பணி மாலை உடல்சூடும் தேவி திருக்குமரா
சிலம்பணி மாலைத் தினந்தொழும் பத்தர்க்குச் சித்தருளே

-கட்டளைக்கலித்துறை

சிலம்பு அணி மால் ஐச் சிறிதும் பிரியாத் திரு மருகு
ஆசு இல் அம் பணி மாலை மிடறணி தேவன் திருமகன்
ஆசு இல் அம்பு அணி மாலை உடல்சூடும் தேவி திருக்குமரா
சிலம்பு அணி மால் ஐத் தினம் தொழும் பத்தர்க்குச் சித்து அருளே

சிலம்பை அணியும் திருமாலை சிறிது நேரமும் பிரியாத திருமகளின் மருகனான , குற்றமில்லாத அழகிய நாகத்தை மிடற்றில் அணிந்திருக்கும் தேவனான சிவ பெருமானின் திருமகனான , குற்றமற்ற எலுமிச்சையை மாலை யாக அணிந்திருக்கும் காமாட்சி தேவியின் திருக்குமரனான, சிலம்பை ( மலையை) அணியாகக் கொண்ட (படை)வீட்டை ( மாலை) உடைய முருகன் தினம் தொழும் பத்தர்களுக்கு சித்தை ( அறிவை/ வெற்றியை) அருள வேண்டும் 

 

17.

அறுமுகன் சேவை அயிலவன் கையில் அமர்ந்திருக்கும் நறும்புயன் மார்பில் நகையறு மீனும் நயந்தொளிரும் சிறுவனின் கண்ணுஞ் சிகையணி நிற்கும் திருமகுடம் அறுமெம தூழை அயிலவன் பாதம் அடைக்கலமே

 

  

 

18.

ககக்கோக் குகக்கோ ககாக்கக் ககுக்குகை கூக்குகக்க

ககக்கோக் ககக்குகு கைக்கைகை காக ககாகுகக்கோ

ககைக்கோ குகைக்கோ ககக்கோகிக் கூக்கை ககக்குக்குகா

ககக்கைக் ககைக்கோக்கு கூகாக்கக் கேகிக்கோக் கூக்கிகைக்கே

ககக்கோக்கு ( பறவைகளின் அரசனான கருடன்) உகக்கோ (உகந்த தலைவனான திருமால்) க ( அரசனை- கஜேந்திரனை ) காக்க ககுக்கு (தீமை செய்பவர்களுக்கு - முதலைக்கு) உகை ( அழித்த ) கூக்கு (பூமிப்பிராட்டிக்கு உகந்த) க - தலைவன்

ககக்கோக்கு ( ஆகாய அரசன் - இந்திரன்) அகக் குகு (அமாவாசை - இருள்) கைக்கு (சேனைக்கு) ஐ (தலைவனான ) உடனே (கை) கா ( சோலை ) க ( செல்வனான ) க ( சந்திரன் போல) கா ( காக்கும் - இருளகற்றும்) குகக்கோ ( குகப்பெருமானே)

க ( திருமாலின்) கை ( தங்கையான உமாதேவியின் ) கோ ( அரசனான சிவன்) குகைக்கோ ( அமர்நாத் குகையின் கடவுளே) க ( ஆன்மாக்களின் ) க ( அரசனான) கோகி ( தும்பை அணியும்) கூக்கு ( பூமிக்கு ) ஐ ( தலைவா) க ( திருமாலுக்கும் ) க ( பிரமனுக்கும் ) குகா ( மறைவானவனே - அடி முடியை அறிய முடியாத படி)

க ( விநாயக) க ( அரசின்) கைக்கு ( துதிக்கைக்கு) அகைக்கோக்கு ( மலர்களாலான கோவை அளிப்போம் ) கூ ( புவியை) காக்க ( காக்கவும்) கேகி ( மயில் ) கோக்கு ( மயிலின் கோனான முருகனுக்கு) ஊக்கு இகை ( ஈகை ) செய்ததற்கே (வள்ளி திருமணத்தில்)

ககம் - ஆகாயம், பறவை

க - அரசன், தலைவன், திருமால் , பிரமன் , சந்திரன் , விநாயகன்

குகு -அமாவாசை

ககு -தீமை செய்பவன்

கை - சேனை, துதிக்கை ,உடனே , தங்கை

உகை -அழித்தல்

குகா - மறைவானவன்

குக - முருகன்

கூ- புவி

கேகி - மயில்

கோகி -தும்பை

கா - காத்தல் , சோலை

ஐ -தலைவன்

அகை - மலர்

 

19.

பஞ்சக் கரவானைப் பாம்பணி வானைப் பலவுலகும்

வஞ்சித்த வேழ வதன அசுர வதம்புரிந்த

வஞ்சனிக் கென்று மனதுக் கினிதாய் விளங்குவனைத்

தஞ்சம் புகுந்து தலையாய்த் துதித்தல் தவப்பயனே

-கட்டளைக் கலித்துறை

வஞ்சனி - பார்வதி

பஞ்சக்கர வானை - விநாயகர்

பஞ்சக் கரவானை - சிவ பெருமான்

இருவரும் பாம்பை அணிந்தவர்கள் , கஜமுக அசுரனை வென்றவர்கள் , பார்வதி தேவிக்கு மனத்துக்கினியவர்கள் என்பதால் இப்பாடல் சிவ/ விநாயகப் பெருமானைக் குறிக்கும்படியாக அமைந்தது

 

20.

 

மயிலை வணங்கு மரபென் றுமுண்டு மகத்துவமாய் மயிலை சிறப்புற மாதவம் செய்தாள் மயிலுருவில் மயிலை வலம்வரும் ஊர்தியாய்க் கொண்டோற்கு மீச்சிறப்பா மயிலை அளித்தாள் அவுண ரழிய அதன்பொருட்டே

 

மயிலை மகத்துவமாய் வணங்கும் மரபு நம்மிடம் என்றும் உண்டு, மயிலை தலத்தை சிறப்பித்தார் அன்னை கற்பகாம்பாள் அங்கு மயிலுருவில் தவமிருந்து, தனது மகனான மயில்வாகனற்கு தனது சக்திகளை ஒன்று திரட்டி மிகச்சிறப்பான அயிலை ( வேலை) அளித்தாள் அசுரர்களை போரில் அழிக்க  

 

21.

பிறைமதி வெள்ளி பொருந்திடும் வானில் பிறழாதென பிறைமதி வெள்ளி சிறப்பாய்க் கணித்தார்ப் பிழையிலாது பிறைமதி வெள்ளி மலைவாசன் பாதி உருவளித்த பிறைமதி வெள்ளி நுதலணி கொண்டோளின் பிள்ளைகளே
பிறைமதியும் வெள்ளியும் பிறழாமல் வானில் பொருந்தும் என சந்திரப் பிரபை (பிறை) போல வெள்ளி ( வெண்மையான/ மாசிலா) அறிவு (மதி ) கொண்ட, பிறைமதி சூடி கயிலை மலையில் வசிக்கும் சிவ பெருமான் தனது பாதி உருவைத் தந்த பிறைமதியும் வெள்ளியும் தனது நெற்றியின் அணிகலனாக அணிந்திருக்கும் அபிராமி அன்னையின் பிள்ளைகள் ( அதாவது நமது முன்னோர்கள்), பிழையின்றி பஞ்சாங்கத்தில் கணித்துள்ளனர். (நாம் அனைவரும் அம்மையப்பர் பிள்ளைகளே! ) 

 

 

22.

செவ்வாய்ச் சிறப்புற செவ்வேளைப் போற்றுவோம் சாதகத்தில் செவ்வாய்ச் சிறப்புற செவ்வேளை பெற்றிட சேய்த்துதிசெய்ச் செவ்வாய்ச் சிறப்புற செவ்வேளைப் போற்றி சிவநெறியாம் செவ்வாய்ச் சிறப்புற செவ்வேளை நாடுவோம் சிந்தையிலே 

 

செவ்வாய்க்கிழமை சிறப்புற முருகனை போற்றுவோம், சாதகத்தில் செவ்வாய் என்னும் கோள் சிறப்புற , சிறந்த வேளை பெறவும், முருகனை துதிசெய்யும் படியால் எமது செம்மை பொருந்திய வாய் சிறப்புற ( புலமை பெறவும் ) அவனையே போற்றி , சிவநெறி எனும் செம்மயான வழி ( செவ்வாய்) சிறப்புற முருகனை நாடுவோம் சிந்தையிலே

 

23.

 

வாசவன் புந்தி வழியின்றி யாடுமிவ் வாரிதியில்

வாசவன் புந்தி மனமிறைச் சிந்தையில் வாசஞ்செய

வாசவன் புந்தி வடிவாய் வசிக்குந் திருவால்வன

வாசவன் புந்தி மலர்ப்பதம் போற்றி வணங்குவனே

-கட்டளைக்கலித்துறை

வாச வன் புந்தி வழியின்றி ஆடும் இவ் வாரிதியில்

வாச அன்பு உந்தி மனம் இறைச்சிந்தையில் வாசம் செய

வாசு அவன் புந்தி வடிவாய் வசிக்கும் திருவால்

(வன) வாச அன்பு உந்தி மலர்ப்பதம் போற்றி வணங்குவனே

பல பிறவிகளின் வாசனையினால் கடினமான மனம் ( வன் புந்தி) உள்ள அடியேன், வழியின்றி தத்தளிக்கும் இப்பிறவி எனும் பெருங்கடலில்,

வாக்கில் ( வாச) அன்பு பெருக்கெடுத்து ( உந்தி) மனம் இறைச்சிந்தையில் வாசம் செய்ய ,

வாசு அவன் ( திருமாலின்) புந்தி ( மனத்தில் , நெஞ்சில்) வடிவாய் வசிக்கும் திருமகளின் உதவியால் ,

வன வாசம் செய்த அன்பின் கடலான ( அன்பு உந்தி) இராம பிரானின் மலர்ப்பாதங்களைப் போற்றி வணங்குவனே

 

24.

 

பற்றை வதனந் தனில்வைத்து வாடாதே, பற்றறுக்கப்

பற்றை வதனப் பணிபூணும் ஆதி பரம்பொருளை,

பற்றை வதனம் புகழும் படரும் இனியோர்ப்பிறப்

பற்றை வதனம் பகற்போல் ஒளிர்வ திறைச்சித்தமே

-கட்டளைக்கலித்துறை

பற்றை வதனம் தனில் வைத்து வாடாதே பற்று அறுக்கப்

பற்று ஐ வதனப் பணி பூணும் ஆதி பரம்பொருளை

பல் தைவதனம் புகழும் படரும் இனி ஓர் பிறப்பு அற்று

ஐ வதனம் பகல் போல் ஒளிர்வதும் இறைச்சித்தமே

நமது வதனத்தில் பற்று வைத்து வாடாமல் (புறத்தோற்றம் எனும் மாயையில் உழலாமல்), அதன் நிலையின்மையை அறிந்து, பற்றுக ஐ வதனம் கொண்ட பணி பூணும் ஆதி பரம்பொருளை ( ஐந்து முகமுள்ள பாம்பை அணிந்திருக்கும் பரமசிவனை),

அவ்வாறு செய்தால் பல தைவ தனமும் புகழும் படரும், இனி ஒரு பிறப்பில்லை எனும் நிலை வரும் , அழகிய பகல் போல் ஒளிரக் கூடிய வதனம் கிட்டும் ( மரணமிலாப் பெருவாழ்வு), இது அனைத்தும் நடப்பது இறைசித்தமே என்றுமறிக

"பற்று ஐ வதனப் பணிபூணும்" என்பதில் ஐ என்ற சொல்லுக்கு அழகு அல்லது தலைவனென்றும் பணி என்பதற்கு ஆபரணம், பட்டாடை என்று பொருள் கொண்டால் அவ்வாக்கியம் ஷண்மதங்களுக்கும் பொருந்துமாறு அமையும்

 

 25.

 

 

சிறைக்குட் சுருதியின் முற்பட் டதறியா திக்முகனைப் பிறைத்தலை சூடும் பிரானின் செவியிற் பிரணவத்தை முறையே குருவாய் மொழிசெய்த மூல முதற்பொருளாம், குறைதீரு மெங்கட் குமரன் அடைத்தோனைக் கும்பிடவே 

 சுருதியின் முற்பட்டது அறியா நான்முகனை சிறைக்குள் அடைத்தோனும், பிறைத்தலை சூடும் இறைவனான ஈசனுக்கு பிரணவத்தை குருவாகி உபதேசித்த மூலமுதற்பொருளாம் குமரனைக் கும்பிட, எமது குறைகள் தீர்ந்து போகும் அன்றோ

26.

 

குலைப்பா னறமிலாக் கூட்டந் தனைக்கு வலயமோங்க அலைப்பாணண் ணாரை யரிதா மவனாக் கமறிவதே நிலைப்பானன் புள்ளோர் நினைவொளி யாயென்று நீக்கமற சிலைப்பாணி சித்தஞ் செயச்சீ வனது சிறப்புறுமே  

குலைப்பான் அறமிலாக் கூட்டம் தனைக் குவலயம் ஓங்க அலைப்பான் நண்ணாரை அரிதாம் அவன் ஆக்கம் அறிவதே நிலைப்பான் அன்பு உள்ளோர் நினைவு ஒளியாய் என்றும் நீக்கமற சிலைப்பாணி சித்தம் செயச் சீவன் அது சிறப்பு உறுமே

அதர்ம வழி செல்வோரை குலைக்க, மற்றும் உலகைக் காக்க என்றும் அவதரிப்பான் ( அவ்வாறு கீதையில் கிருஷ்ணர் சொல்கிறார்) அவனை நாடாதவர்களை ( நண்ணார் ) அலைப்பான் ( குழம்பி அலையச்செய்வான் ) அவனது ஆக்கமான உலகில் மாயையும் உள்ளதே, அதை அறிவது மிகக்கடினம் ( இதுவும் கீதையின் கருத்து)

ஆனால் அவனையே அன்பாய் நினைப்போர் உள்ளத்தில் ஒளியாய் என்றும் இருப்பான் அவன் . சிலைப்பாணி ( வில்லை கையிலுடையவன்- ஸ்ரீ ராமன் ) அவனை நாம் சித்தம் செய்தால் ( அல்லது அவனது சித்தம் அதுவானால் என்றும் எடுத்துக்கொள்ளலாம் ) சீவனாகிய உயிர்கள் ( நாம் ) சிறப்பு உறுவோமே வாழ்வில்

27.

 

வேலை வணங்கு வடிவில் இறையாம் மனநிறைய வேலை வணங்கு மரனின் கதைகேட்டு வேணுகான வேலை வணங்கு ழலூது மிறையின் மருகனவன் வேலை வணங்கு யிருய்ய வழியீதிவ் வேளையிலே    

வேலை வணங்கு வடிவில் இறையாம் மனம்நிறைய வேலை வணம் குமரனின் கதைகேட்டு வேணுகான வேலை வணம் குழலூதும் இறையின் மருகனவன் வேலை வணங்கு உயிர் உய்ய வழி ஈது இவ் வேளையிலே

நாம் செய்யும் தொழிலை வணங்க வேண்டும் , அது வடிவில் தெய்வம் போல, மனம் நிறைய வேலை ( கடல்) வணம் ( வண்ணம் - நிறம்) குமரனின் ( கிருஷ்ணனின்) கதைகேட்டு ( பாகவதம் கேட்டு) வேணுகான வேலை ( மூங்கிலை) வணம் ( வண்ணம் இங்கு ஓசை) குழலூதும் இறையின் ( கிருஷ்ணனின்) மருகனான ( முருகனின்) வேலை வணங்கு ,

உயிர் உய்ய வழி இதுவாம் கலி யுகத்தில் ( இவ்வேளை) முருகனும் கண்ணனும் கலியுகம் கடக்க உயிர்கள் எப்பொழுதும் நினைக்க வேண்டிய இறை என்பது கருத்து

 

28.

பொன்னொரு சுற்று புரிந்ததாம் பானுவை பால்வெளியில்

இன்னலு முற்று இருள்வி லகியதாம் இப்பிறப்பில்

என்னவ ளற்று இயல்பு ணருங்கணம் இல்லறத்தில்

தன்னிலை யற்று தழைத்தெ ழுவனோ தளையறுந்தே

 

29.

 

செந்தா மரைக்கண்ணன் சீர்தவஞ் செய்த திருத்தலத்தில் நந்தா மரைப்பாதன் நற்ற வமதால் நனிகுளிர்ந்து தந்தா மரைக்கையாற் தந்தான் திருமாற்குச் சக்கரத்தை வந்தா மரைக்கணம் வந்திப் பவராள்வர் வானுலகே

 

திருமாற்பேறு எனும் திருத்தலத்தில் சீர்தவம் மேற்கொண்ட திருமாலுக்கு செந்தாமரைக் கண்ணன் என்ற பெயர் அளித்தான் ஈசன் , நம் தாமரைப் பாதனான ஈசன் திருமாலின் நற்றவத்தால் குளிர்ந்து தனது தாமரை கரத்தால் சுதர்சன சக்கரத்தை அளித்தான் திருமாலுக்கு

பிறகு திருமாலின் வேண்டுதலுக்கு இணங்க சிறிது நேரம் இங்கு வந்து வழிபடுபவருக்கும் முக்தி அளிப்பதாகவும் வரமளித்ததாக கூறப்படுகிறது வந்தா மரைக்கணம் = வந்து ஆம் (இவ்வீட்டில் ,வீடு தரும் கோவிலில்) அரைக் கணம்  

 

30.

 

 

 

 தலையா யிரத்தால் தரணியைத் தாங்கும் தலையரவம் அலைமா மகளின் அரியைத் துதிசெய் அறநெறியை நிலையா யுலகில் நிலவும் பணிசெய் நிலவுலகில் தலையா றுடையான் தலமே அடைந்த தவமுனியே 

 

தலையரவம் - ஆதி சேஷன் அலை மா மகளின் அரி - ஶ்ரீ வைஷ்ணவம் தலை ஆற்றின் கண் உடையான் - திருவரங்கன் எனக் கொள்க

 

31.

 

 

இடையவர் தாளை இடைவிடாத் யானிக் கவியலாதோர் உடையவர் தாளை உயிர்போலப் பற்றி உயர்வுறுவர் அடையவர்க் கென்றும் அடியார் துதிக்கும் அழியாநெறி தடையவர்க் கென்றும் தகர்த்தெறி வார்நம் தவமுனியே  

 

இடையவர்= ஸ்ரீ கிருஷ்ணர் உடையவர்= இராமானுசர் அடையவர் = அடை + அவர் ( அடைவு/ புகல்) 

 

32.

 

மோகினி யேகா தசியன் றிருப்போம் முறைவிரதம் மோகினி யேகா துழன்ற சுரரன் றுளங்கலங்கி மோகினி யேகா ரணமாஞ் சுரர முதுபெறவும் மோகினி யேகா முறும சுரன்தீய காரணமே -கட்டளைக்கலித்துறை

 

மோகினி ஏகாதசி அன்று இருப்போம் முறைவிரதம் மோகினி ஏகாது உழன்று அசுரர் அன்று உளம் கலங்கி மோகினியே காரணமாம் சுரர் அமுது பெறவும் மோகினியே காமுறும் அசுரன் தீய காரணமே

 

இன்று மோகினி ஏகாதசி, இரண்டு, மூன்றாமடிகள் சமுத்திர மந்தன நிகழ்வையும் இறுதியடி பஸ்மாசுர வதத்தையுங் குறிக்கும்   

 

33.

 

ஆறுமொன் றாக வணிசிர மேலோ னனல்விழியி லாறுமொன் றாக வணிநின் றுலகுதித் தன்புருகி யாறுமொன் றாக வபிராமி தந்தவை யாவெமுளத் தாறுமொன் றாக வயில்வேலன் பாத மணுகுவமே 

 

  

 

34.

வளருறு மீனம் வடிவான வாமை வராகமுமா யொளிந்த நிலங்காத்த வொப்பிலா வேறரை யோங்கியுல களந்த குறளா வரசழி ராமா வரசரசே வெளிர்வண்ணா தேரோட்டு மேய்ப்போனே கற்கிவெண் ராவுத்தனே 

 

 

 

 35.

தூயமான் வேண்டத் துணைவனும் தேடித் துரத்திச்செல மாயமான் வீழ்ந்து மயக்கிற்றி ராகவன் மாய்ந்தவாறி ளையமான் கோடிட் டிறைவியைக் காத்தும் இருளணுகத் தீயமான் வேடந் தரித்துக் கவன்றது தேவியையே 

 

 

 

 

36.

ஒன்றென்பார்க் கன்றே உளத்தெழு வான்நல் லொளிப்பிழம்பாய் அன்றென்பார்க் கன்பா யகமறைத் தாங்கே அலக்கழிப்பான் இன்றென்பார்க் கின்றே இறைவன் வருவான் இளையுருவாய்க் குன்றென்பார்க் கென்றுங் குறைதீர்த் தருள்வான் குருபரனே