வையகத்து வாழ்வுகந்து வாழ்ந்திறந்து மெண்ணிலா
மெய்யெடுத்து விட்டொழிந்து விஞ்சிநின்ற தென்கொலோ
செய்யகத்து வாயினின்று சேவைசெய்வ தென்றுதான்
பொய்யகற்று மாமுனிக்கு மெய்யொடுக்கு நெஞ்சமே
சீர் பிரித்து
வையகத்து வாழ்வு உகந்து வாழ்ந்து இறந்தும் எண் இ(ல்)லா
மெய் எடுத்து விட்டு ஒழிந்து விஞ்சி நின்றது என் கொலோ?
செய் அகத்து வாயில் நின்று சேவை செய்வது என்று தான் ?
பொய் அகற்று மாமுனிக்கு மெய் ஒடுக்கு நெஞ்சமே !
பொருள்
இவ்வுலகின் வாழ்வை உகந்து பல முறை பிறந்து இறந்து உடலெடுத்து விட்டொழிந்து நாம் அடைந்த பயன் என்னை? செய்யகமான வைகுந்தம் ஏகி பெருமானுக்குச் சேவை செய்வது வேண்டாமோ? ஆதலால் பொய் அகற்றும் மெய் ஞான ஸ்வரூபாமாக விளங்கும் மணவாள மாமுனிக்கு மெய்யை ஒப்புக் கொடுப்பாய் ஓ நெஞ்சமே !
Enjoying the ephemeral ways of the world, we have taken many bodies and undergone endless cycles of birth and death, of what avail is this? When do we go and serve the almighty in Vaikunta? So, surrender to the embodiment of wisdom, ManavaaLa Mamuni , my heart!
கருத்துகள் இல்லை:
கருத்துரையிடுக